[…] “Europa moet zijn globale verantwoordelijkheid opnemen. Dat wil niet zeggen, dat Europa wereldwijd ieder probleem kan oplossen, of verantwoordelijk is voor het ontstaan ervan, maar het betekent wel menselijk te blijven. Deze taak is immens. Als we de klus niet samen klaren, zullen we falen. Families kunnen alleen samen slagen, steden kunnen alleen samen slagen, Europa kan alleen samen slagen of helemaal niet. Dus: gaan we het halen? Zijn wij sterk genoeg, samenhorig genoeg, menselijk genoeg? Is onze situatie überhaupt te beteugelen? Europa heeft steeds opnieuw bewezen crisissituaties goed te doorstaan. Vasthouden aan normen en waardes is geboden om deze crisis in de hand te houden: ze zijn in ons allen vermenigvuldigbaar. Voor de moeilijke weg die Europa heeft te gaan, is paus Franciscus een ware zegen. Zijne Heiligheid kijkt door de ogen van het zuidelijk halfrond naar Europa. Met een heldere blik die niet wordt versluierd door welstand, ziet hij als opperherder van de wereldwijde gemeenschap van de katholieke Kerk ons verdraaide en in contradicties verstrikte continent. De christelijke boodschap is voor hem even belangrijk als het openstaan voor interreligieuze dialogen. Een bijzonder geschenk is in dit kader het Heilig Jaar, het jaar van barmhartigheid, een element dat het christelijke, joodse en islamitische geloof met elkaar verbindt.” [...]