Laudator Robert Schuman over de prijswinnaar:

„Luxemburg wilde niet alleen de erkenning van zijn oude rechten, maar wilde, toen begonnen werd met de opbouw van het nieuwe Europa, ook een eigen plek tussen de Europese landen. […] Vanaf het eerste moment heeft Luxemburg zich ingezet voor de Gemeenschap voor Kolen en Staal. Tegelijkertijd garandeerde het voor zichzelf een positie in de Hoge Autoriteit, daarna zette het zich in voor de Gemeenschappelijke Markt, voor Euratom en voor het plan voor een gemeenschappelijke verdediging. Dat alles kreeg een bijzondere betekenis door de verzoening met de voormalige vijand. In plaats van wantrouwen en de toenmalige vijandschap kwam een blijvende en vertrouwensvolle samenwerking.”